Rewerberacje (artefakt rewerberacji, echa wtórne, artefakt wielokrotnych odbić). Artefakt ultrasonograficzny, którego źródłem są wielkokrotne odbicia fali ultradźwiękowej między dwoma, silnie odbijającymi i znajdującymi się jedna za drugą powierzchniami (np. między ścianami torbieli lub opłucną a czołem głowicy). Ultradźwięki zwykle wracają do głowicy po odbiciu od kolejnej napotkanej powierzchni granicznej, a aparat na podstawie czasu, jaki upłynął od nadania fali do jej powrotu określa głębokość tej powierzchni i prezentuje jej obraz na ekranie. W sytuacji, gdy powracająca fala natrafi na silnie odbijającą powierzchnię graniczną, fala z powrotem wraca do powierzchni granicznej i może powrócić do głowicy dopiero po kolejnym odbiciu. Czas opóźnienia powrotu jest mylnie odbierany przez odbiornik jako odbicie od pozornie głębiej położonej powierzchni (struktury). Oczywiście w sytuacji, gdy, fala ultradźwiękowa, zanim powróci do odbiornika, wielokrotnie odbija się między napotkanymi powierzchniami, dochodzi do sytuacji, w której na kranie widać błędnie interpretowany przez aparat obraz będący artefaktem ech wtórnych. Każda kolejna warstwa tworząca echa wtórne będzie miała coraz mniejsze natężenie, co jest związane z osłabieniem wiązki wielokrotnie odbitej.
