zawartość artykułu
Ultrasonograficzna ocena węzłów chłonnych składa się z obrazowania węzłów w skali szarości i za pomocą opcji dopplerowskich. Charakter unaczynienia węzłów chłonnych ma istotne znaczenie w różnicowaniu prawidłowych węzłów chłonych i węzłów zmienionych nowotworowo.
Wyróżnia się dwie podstawowe metody oceny unaczynienia węzłów chłonnych:
- jakościowa (określenie wzorca unaczynienia)
- ilościowa (ocena spektrum przepływu w tętnicach wnęki węzłów chłonnych)
Ustawienia aparatu i technika badania
Możliwość uwidocznienia przepływów naczyniowych w węzłach chłonnych zależy od właściwych ustawień parametrów opcji dopplerowskich. Omówiono to szerzej w prawidłowych obrazach ultrasonograficznych, a poniżej przypominamy zalecane ustawienia opcji dopplerowskich do oceny charakteru unaczynienia węzłów chłonnych:
- rozmiar bramki dopplerowskiej zmniejszony do wielkosci obrazowanego węzła chłonnego
- wartość PRF: 500-700Hz
- wzmocnienie (gain) zwiększone do wartości tuż poniżej progu, za którym widoczne są artefakty (należy ustawić duże wzmocnienie, aż widoczne będą liczne artefakty dopplerowskie zakłócające obraz, a następnie stopniowo zmniejszać wzmocnienie, aż większość artefaktów zniknie)
- niskie wartości filtra ściany (wall filter)
Zachowanie powyższych zasad pozwala na uwidocznienie drobnych naczyń z wolnym przepływem.
Podstawowe wzorce unaczynienia
W prawidłowych węzłach chłonnych naczynia krwionośne wnikają do węzła i z niego wychodzą jedynie w okolicy wnęki. Jest to podstawowa zasada wykorzystywana w różnicowaniu prawidłowych i patologicznych węzłów chłonnych.
Prawidłowy węzeł chłonny podżuchwowy. W opcji dopplera mocy widoczne naczynia wnikające do węzła jedynie w okolicy wnęki.
Wyróżnia się trzy podstawowe typy unaczynienia węzłów chłonnych:
- odwnękowy
- obwodowy
- mieszany (odwnękowo-obwodowe)
Intensywność przepływów naczyniowych i „gęstość” widocznych naczyń ma mniejsze znaczenie w różnicowaniu prawidłowych i patologicznych węzłów. Cechy te zależą przede wszystkim od zastosowanych ustawień aparatu i czułości opcji dopplerowskich.
W przebiegu ostrych infekcji cechą charakterystyczną jest wzmożenie przepływów w węzłach chłonnych, któremu może towarzyszyć bogaty, rozgałęziony wzorzec unaczynienia. Natomiast w części węzłów chłonnych zmienionych nowotworowo bardzo trudno uwidocznić jakiekolwiek naczynia, co może być spowodowane bardzo wolnymi przepływami w drobnych naczyniach powstałych w wyniku neoangiogenezy lub też martwicą węzłów.
Skąpe unaczynienie w prawidłowych węzłach chłonnych szyjnych.
1. Odwnękowy typ unaczynienia węzłów chłonnych
Jest charakterystyczny dla prawidłowych i odczynowych węzłów chłonnych.
Prawidłowy, odwnękowy typ unaczynienia w opcji kolorowego dopplera. Węzeł chłonny podżuchwowy.
W węzłach odczynowych, głównie w przebiegu ostrych infekcji, widoczny przepływ naczyniowy może być bardzo intensywny.
Bogaty, odwnękowy typ unaczynienia. Obrazowanie za pomocą dopplera mocy. Węzeł chłonny szyjny. Pacjent 12-letni z mononukleozą zakaźną.
Bogaty, rozgałęziony, odwnękowy typ unaczynienia. Węzeł chłonny szyjny u pacjenta z ostrą infekcją wirusową.
Odwnękowy typ unaczynienia może też występować w węzłach nowotworowych, zanim dojdzie do powstania naczyń w wyniku neoangiogenezy. W takiej sytuacji warto zwrócić na inne objawy świadczące o zmianie architektury naczyń węzła, spowodowanej namnażaniem się komórek nowotworowych:
- amputacja naczyń wnęki
- przesunięcie naczyń na obwód węzła
2. Obwodowy typ unaczynienia
Jest to wzorzec uznany za patologiczny, obserwowany w węzłach zmienionych nowotworowo. W większości przypadków naczynia wnikające do węzła od jego obwodu powstają w wyniku neoangiogenezy.
Patologiczny, obwodowy typ unaczynienia. Węzeł chłonny nadobojczykowy. Pacjent z ziarnicą złośliwą.
Obwodowy typ unaczynienia. Węzeł chłonny przerzutowy.
Obwodowy wzorzec unaczynienia częściej występuje w węzłach przerzutowych niż w chłoniakach.
W chłoniakach nieziarniczych odwnękowy typ unaczynienia może utrzymywać się bardzo długo, lub być jedynym wzorcem możliwym do uwidocznienia. Dlatego zawsze należy uwzlędnić dane kliniczne pacjenta oraz ultrasonograficzne cechy węzłów chłonnych w sklali szarości.
Pacjent z chłoniakiem nieziarniczym. W opcji kolorowego dopplera widoczny bogaty, rozgałęziony, odwnękowy wzorzec unaczynienia.
3. Mieszany (odwnękowo-obwodowy) typ unaczynienia
Ten typ unaczynienia również jest uważany za patologiczny. Poza prawidłowymi naczyniami, wnikającymi do węzła od wnęki, widoczne są także naczynia wnikające z części obwodowej. W typie mieszanym naczynia wnęki są często przesunięte lub jest widoczna ich amputacja.
Mieszany (odwnękowo-obwodowy) typ unaczynienia. Widoczne przesunięte na obwód naczynia wnęki węzła oraz liczne, patologiczne naczynia wnikające od obwodu węzła.
Mieszany typ unaczynienia. Pacjent z ziarnicą złośliwą.
Patologiczny, mieszany typ unaczynienia.
Ocena spektrum przepływu w naczyniach węzła chłonnego
Ocena spektrum przepływu w naczyniach węzła chłonnego jest stosunkowo rzadko wykorzystywana w diagnostyce różnicowej prawidłowych i patologicznych węzłów chłonnych. Najczęściej wykorzystuje się w tym celu pomiar wskaźnika oporu (RI) naczyń tętniczych węzłów chłonnych. Uważa się że w prawidłowych i zmienionych odczynowo węzłach chłonnych wskaźnik oporu w naczyniach wnęki węzła nie przkracza 0,6.
Średnie wartości RI naczyń tętniczych węzłów chłonnych:
- prawidłowe węzły chłonne i węzły odczynowe: <0,6
- węzły chłonne w gruźlicy: 0,65
- chłoniaki: 0,7
- węzły przerzutowe: 0,85
Pacjent z ziarnicą złośliwą. Ocena wskażnika oporu naczyń węzła chłonnego okolicy nadobojczykowej. RI wynosi 0,75.
Warto zapamiętać
Ocena wzorca unaczynienia uważana jest za bardzo przydatną metodę różnicowania prawidłowych i patologicznych węzłów chłonnych. Według różnych autorów nieprawidłowy (obwodowy lub mieszany) wzorzec unaczynienia wykazuje od 84% do 96% węzłów chłonnych przerzutowych i 37,5% do 92% węzłów zajętych przez chłoniaki. Jednak zaburzona architektura naczyń jest stosunkowo późnym objawem zajęcia węzła chłonnego przez nowotwór, stąd na podstawie samego wzorca unaczynienia nie można skutecznie wykluczyć choroby rozrostowej, zwłaszcza w jej wczesnej fazie. Dlatego zawsze niezbędna jest również dokładna analiza ultrasonograficznych cech węzłów chłonnych w skali szarości oraz uwzględnienie danych klinicznych o pacjencie.